Glavna hipoteza istraživanja Teodora Adorna i saradnika iz 1950. godine bila je da antidemokratska orijentacija stoji u vezi sa određenom strukturom ličnosti, koju su oni nazvali autoritarnom. Osobine autoritarne ličnosti su: konvencionalnost, autoritarna submisivnost, poštovanje moći, destruktivnost i egoizam, često korišćenje mehanizama projekcije, rigidnost mišljenja i sklonost praznovericama i predrasudama, sklonost ka razmišljanju o nastranostima i njihovoj osudi. Podsticajno je saznanje Adorna i saradnika da se takva ličnost formira pre svega određenim odnosima roditelja prema deci: traženjem bezuslovne discipline, naglašavanjem dužnosti i obaveza, nedovoljnim ispoljavanjem ljubavi prema deci, isticanjem važnosti statusa, itd. U nemogućnosti da ispolje neprijateljski stav prema roditeljskom autoritetu, oni ga potiskuju identifikujući se sa njima. Ovu analizu dopunjuje Fromovo shvatanje autoritarnog karaktera iz 1969. godine. Po njemu, autoritarna struktura ličnosti ogleda se u pokoravanju silama izvan sebe, polarizovanju moći i nemoći, stavu obožavanja prošlosti i osećanju krivice.
Teodor Adorno, Autoritarna ličnost
Нема коментара:
Постави коментар